Капелла

Капелла (итальянша cappella – кішкене шіркеу)

• 1) архитектурада – бір ғана әулеттің мінәжат етуіне, табынатын діни қасиетті заттарды сақтауға, кейде шіркеу әншілерін орналастыруға арналған діни құрылыс (не құрылыстың бір бөлігі). Капелла ғибадатханалар мен шіркеулерде (бүйірлік нефтерде немесе хор төңірегінде – готикалық сәулет өнерінің “капеллалар азагүлі” түрлік пішінінде), қамалдар мен сарайларда да болған. Сондай-ақ, жеке тұрған Капелла салынды. Мысалы, 17 ғасырда сәулетші Сикст папасының тапсырысы бойынша Сикстин капелласын тұрғызды;
• 2) музыкада – шіркеу әншілерінің хоры. Орта ғасырдағы Капеллаға музыкалық аспаптар араласпаған. Бірыңғай әншілерден тұратын хорды “а” капелла” деп атау осыдан шыққан. Аспаптық музыканың өрістеуіне байланысты капелла әншілер мен музыкалық аспабында ойнаушылардың аралас ансамбліне айналып кетті.

Дереккөздер:

1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том